top of page

DCC/NEC Representation Translations- Portuguese, Mandarin, and Tagalog

[Portuguese]

À medida que conversas importantes sobre equidade e representação estão finalmente acontecendo ao redor do país, muitos de nós começamos a avaliar mais de perto nossas vidas pessoais e as organizações às quais pertencemos.


Como uma organização em busca de representar todos os alunos de escolas de ensino médio no MCPS, essa conversa se torna ainda mais importante na Associação Regional de Governo Estudantil do Montgomery County (MCR-SGA).


O MCR está trabalhando diligentemente para reconhecer as disparidades e falhas sistêmicas dentro da organização; começando conversas nas reuniões do conselho executivo e falando diretamente com alunos que têm sido afetados. Ao invés de somente ter essas conversas com aqueles já representados, o MCR entende e continua a reconhecer que incluir as vozes daqueles sub-representados é extremamente importante nesse processo.


Em uma entrevista conduzida pelo Departamento de Relações Públicas, a Deputada Abigail Leibowitz sentou com alunos do DCC: Christian Estrada (aluno de terceiro grau na Northwood HS) e Avery Smedley (aluna de terceiro grau na Einstein HS) e alunos do NEC: Alex Nguyen (aluno de segundo grau na Springbrook HS), Quynhan Nguyen (aluna de primeiro grau na Blake HS), Holly Tran (aluna de segundo grau na Paint Branch HS) para trazer à mesa as vozes das áreas DCC e NEC -- regiões historicamente sub-representadas.


Um tema subjacente entre todos os entrevistados foi a falta de divulgaçāo do MCR e do MCJC, a falta quase completa de transparência sobre o que exatamente o MCR faz, o fato que as organizações nāo consultam alunos sobre problemas que os afetam, uma publicidade não intencional, e uma cultura intimidadora e exclusiva.


Perguntado se alunos na escola dele sabem o que é o MCR, Christian disse de jeito nenhum - “talvez 7% dos alunos de Northwood já ouviram falar do MCR.” O Alex assinalou que só aqueles no governo estudantil ou conselho de classe na Springbrook sabem o que é o MCR, e mesmo no mococonnects, só alguns sabiam o que era o MCR. A Quynhan mencionou que “apesar de termos uma cultura forte de ativismo na Blake, quase ninguém sabe o que é o MCR, ultimamente sendo a razão de não ter havido nenhuma aplicação ao MCR da Blake.” A Avery reconheceu que a Einstein é racialmente segregada, e que “enquanto os alunos brancos talvez conheçam o MCR, alunos não-brancos e especialmente alunos do ESOL nunca ouviram falar da organização.”


Para melhorar a publicidade/divulgação para as escolas do DCC e recrutar mais alunos do DCC, o Christian e a Avery sugeriram usar professores. Christian mencionou que “comunicação com funcionários escolares para propagar a mensagem é vital - professores e outros funcionários são nossos principais recursos de informação.” Ainda mais, ele pediu um “Minuto do MCR” parecido com o minuto do SMOB. A Quynhan sugeriu achar alunos de áreas sub-representadas para recrutar alunos de suas regiões, já que alunos são muito mais receptíveis às suas próprias comunidades e amigos - afinal, Quynhan ouviu do MCR via amigos dela no NEC. O Alex sugeriu que o MCR precisa informar os alunos dos problemas presentes no condado. Ele elaborou que “se os alunos do NEC soubessem sobre o estudo sobre as fronteiras escolares, a auditoria antirracista, ou SROS, eles estariam mais envolvidos. Os alunos não sabem que os SRO’s estão nas escolas então eles não se importam. Se eles soubessem, eles seriam a favor de removê-los.”


Christian divulgou os sentimentos dele: “várias vezes, o MCR fala sobre ‘querer de-segregar escolas’ e ‘acabar com a lacuna de oportunidade’” mas ele “nunca viu mudança notável ou divulgação - os alunos da RM estão falando sobre os nossos problemas e como solucioná-los, como salvadores. E, essa conversa é muitas vezes ouvida durante a temporada de eleições e aí nunca falam com a gente de novo.” Isso é exatamente o porquê do MCR estar esforçando-se em reconhecer os alunos do DCC e NEC quando se fala sobre esses assuntos.

Para entender as preocupações reais dos alunos do DCC e do NEC, várias ferramentas podem e devem ser usadas. O Christian sugeriu circular pesquisas para o DCC que os membros dos governos estudantis possam repassar ao corpo estudantil e compartilhar com seus amigos. Além disso, ele defendeu ter mais eventos nas escolas do DCC e fazer esses eventos serem abertos a todos os alunos, com uma opção de se registrar no mesmo dia do evento. Isso imediatamente despertaria os interesses dos alunos já que eles iriam à escola e alunos que de outra forma nunca seriam expostos ao MCR ficariam curiosos. O Alex similarmente expressou que pontos de contato devem ir além dos governos estudantis - forças-tarefas lideradas por alunos nas escolas do NEC devem ser estabelecidas para comunicar as preocupações dos alunos.


Ter eventos mais próximos do DCC/NEC não só causaria uma sabedoria maior sobre as preocupações dessas áreas, mas também faria o MCR significativamente mais inclusivo e acessível. A Quynhan explicou que quando “o MCR ficava em Rockville às 7 da noite de terça-feira, não havia nenhum jeito de um aluno do NEC com pais que trabalham ir à essas reuniões.”


A Avery detalhou que a primeira etapa em representar as preocupações do DCC é a transparência - uma ferramenta essencial que ela vê como um problema enorme no MCR. A Avery disse: “Delegados e representantes precisam consultar as escolas e perguntar como eles deveriam votar. Eu nunca ouvi ninguém perguntar à Einstein como os representantes deles deveriam votar.” Ela elaborou ainda mais que mesmo sendo mais transparente e implementando mais ferramentas de divulgação, ela ainda é muito privilegiada sendo de classe média e sabe que esses recursos iriam chegar a ela muito mais facilmente que aos alunos mais afetados e que o MCR precisa fazer um esforço intencional. A Holly similarmente expressou que “embora haja pessoas da Paint Branch no MCR, eles não trazem a informação de volta, e não sabemos quais problemas estão sendo discutidos.”


Além de implementar ferramentas de divulgação e aumentar a transparência, a Avery expressou que a cultura do MCR deveria mudar - as primeiras regras de organização comunitária são poder do povo e criar um espaço onde qualquer pessoa que queira se juntar seja bem-vinda. O MCR, contudo, tem uma reputação de “exclusividade e pessoas são afastadas, principalmente aquelas que não se envolveram no MCJC porque não há nenhum processo para manter os alunos atualizados.” Na mesma linha, o Christian mencionou que ele acha que “se você não começou no sexto ano, ou saiu do útero com advocacia estudantil” o MCR é inacessível a você. Portanto, ele defende a divulgação do MCJC como um componente crucial para recrutar alunos do DCC para a advocacia estudantil e mudar essa cultura. Ele diz que “se o MCJC falar mais com as escolas secundárias do DCC como a SSI e a E Brooke Lee, isso fará com que eles comecem cedo” e lhes dará a mesma vantagem que os alunos da RM e outras escolas já têm faz tempo.


O Alex também disse que ele acha que o MCR só é amigável aos membros do MCR. Para conectar com alunos reais das escolas do NEC, o MCR deve olhar além dos governos estudantis de cada escola e conectar diretamente com o corpo estudantil porque o governo estudantil não é representativo do corpo estudantil. Além disso, ele defendeu abordar a barreira de qualificações que vários alunos sentem. A Ria e a Avery similarmente elaboraram na síndrome de impostor que vários alunos não-brancos e do DCC sentem em lugares como o MCR.


Embora a estrada à representação e inclusividade seja enrolada, irregular, e complicada, ouvir as vozes do DCC e NEC e usar as sugestões delas é o primeiro passo. Nós reconhecemos o trabalho que temos que fazer, e nos comprometemos a combater cada obstáculo que se encontra no caminho à representação.


[SPANISH]

A medida que las conversaciones críticas sobre la equidad y la representación están tomando lugar entre toda la nación, muchos de nosotros hemos comenzado a evaluar más cerca a través de nuestras propias vidas y las organizaciones que nos pertenecemos.


Como una organización buscando a representar a todos los estudiantes de escuelas secundarias en MCPS, esta conversación se vuelve aún más crucial en la Asociación de Gobierno Estudiantil Regional del Condado de Montgomery (MCR-SGA).


MCR está trabajando diligentemente para reconocer las disparidades y los defectos sistemáticos dentro de la organización; comenzando con discusiones en las reuniones de la junta ejecutiva y hablando directamente con estudiantes que han sido afectados. En lugar de solo tener conversaciones entre los representados, MCR se da cuenta y sigue reconociendo que las voces de los sub-representados son muy importantes en el proceso y deben ser incluidas.


En una entrevista realizada por el Departamento de Relaciones Públicas, diputada Abigail Leibowitz se sentó con estudiantes del DCC: Christian Estrada (Senior en Northwood HS) y Avery Smedley (Senior en Einstein High School) y estudiantes del NEC: Alex Nguyen (Junior en Springbrook High School), Quynhan Nguyen (Sophomore en Blake High School), Holly Tran (Junior en Paint Branch High School), y Ria Endishaw (Sophomore en Springbrook High School) para traer las voces de estudiantes desde el DCC y NEC - regiones históricamente sub-representadas - a la mesa.


Un tema subyacente entre todos los entrevistados fue la falta de MCR y MCJC alcances, cerca de ninguna transparencia sobre el propósito de MCR, una falta de consulta para hablar sobre los problemas afectando los estudiantes, publicidad involuntaria, y una cultura intimidatoria y exclusiva.


Cuando fueron preguntados si los estudiantes de sus escuelas eran conscientes sobre MCR, Christian dijo que absolutamente no - "tal vez 7% de los estudiantes de Northwood han oído sobre lo". Alex señaló que sólo los estudiantes de SGA o consejo de estudiantes en Springbrook eran conscientes. Fue el mismo caso dentro de mococonnects. Quynhan mencionó que "a pesar de una fuerte cultura de activismo en Blake, casi nadie sabe que MCR es, explicando la falta de solicitudes para MCR desde Blake High School". Avery reconoció que Einstein está segregado racialmente. Por eso, "estudiantes blancos del Einstein podrían saber lsobre MCR, pero en muchos casos, los estudiantes de color y especialmente los de ESOL nunca han oído sobre la organización.”


Para mejorar la publicidad y el alcance a escuelas de DCC y reclutar a ellos, Christian y Avery sugirieron a utilizar los profesores. Christian mencionó que "la comunicación para correr la voz es crucial: los profesores y personal son nuestro recursos principales para información". Además, Christian abogó por un "minuto MCR" similar al minuto SMOB. Quynhan sugirió que representantes de las zonas subrepresentadas reclutan a otros estudiantes de sus zona, ya que ellos serían más receptivos a sus propias comunidades y a sus amigos; después de todo, Quynhan había oído sobre MCR a través de sus amigos en NEC. Alex sugirió que MCR tiene que informar a los estudiantes sobre los problemas que ocurren en el condado. Añadió que "si los estudiantes del NEC conocieran el estudio de límites, la auditoría antirracista y la SROS, ellos se involucraron. Los estudiantes no saben que los SRO's están en las escuelas, así que no se preocupan. Si lo supieran, estarían a favor de eliminarlos".


Christian reveló sus sentimientos diciendo que "muchas veces, MCR habla de cómo "queremos eliminar la segregación en las escuelas" y "acabar la brecha de oportunidades", pero Christian "nunca ha visto un cambio notable o un alcance - los estudiantes de RM hablan sobre nuestros problemas y cómo solucionarlos, como si fueran salvadores. Y, esta conversación es sólo prevalente durante la época de elecciones y luego no se vuelven". Precisamente por eso, MCR está esforzándose para reconocer a los estudiantes de DCC y NEC en participar en estas conversaciones.


Para entender las preocupaciones reales de los estudiantes del DCC y NEC, hay varias herramientas que pueden y deben ser utilizadas. Christian sugirió la distribución de encuestas en el DCC, donde SGAs puedan compartirlos con el cuerpo estudiantil y con sus amigos. Además, abogó por organizar más eventos en las escuelas de DCC y permitir que estén abiertos para todos los estudiantes, incluyendo la opción de inscripción el mismo día. Esto atraerá inmediatamente el interés de los estudiantes cuando lleguen a la escuela y los estudiantes que de otro modo nunca habrían estado expuestos a MCR comenzarán a sentir curiosidad. Alex también expresó que los puntos de contacto deben ir más allá de la SGA - los grupos de trabajo de los estudiantes en las escuelas de NEC deben establecerse para comunicar las preocupaciones de los estudiantes.


Además de comprender mejor las preocupaciones del DCC/NEC, el hecho de organizar eventos más cercanos hará que MCR sea más inclusiva y accesible. Quynhan explicó que cuando "la MCR estaba en Rockville los martes por la noche a las 7, no había una manera de que un estudiante en NEC con padres trabajadores pudiera llegar a esas reuniones."


Avery detalló que el primer paso para representar las preocupaciones de la DCC es la transparencia - una herramienta esencial que, en su opinión, es un gran problema entre MCR. Avery dijo: ¨Delegados y representantes necesitan consultar a escuelas y preguntarse cómo deben votar.¨ Elaboró que a pesar de ser más transparente e implementando más herramientas de alcance, Avery sabe que es muy privilegiada de ser parte de la clase media, obteniendo recursos más fácilmente que los estudiantes más afectados. Por eso, MCR necesita tomar esfuerzos intencionales para ayudarles. Similarmente, Holly expresó que ¨aunque hay gente de Paint Branch en MCR, ellos no transmiten información de nuevo y por eso, no sabemos los problemas discutidos en la mesa.¨


Además de implementar herramientas de alcance y aumentar transparencia, Avery expresó que la cultura de MCR debería cambiar - las primeras reglas de la organización comunitaria son el poder del gente y creando un espacio disponible para todos interesando en ser parte de MCR. Sin embargo, MCR tiene una reputación de ¨exclusividad y la gente se ve empujada, especialmente aquellos que no han estado involucrados desde MCJC debido que no hay un proceso para informar a todos los estudiantes sobre noticias viendo del MCR. Seguidamente, Christian mencionó que siente como ¨si no empiezas en el sexto grado, salieras del vientre con la promoción estudiantil porque MCR es inaccesible para tí¨. Por lo tanto, él aboga que MCJC alcance es un componente crucial para reclutar estudiantes de DCC en la promoción estudiantil y reconocer esta cultura. Christian dice que ¨si MCJC alcanza a las escuelas secundarias de DCC, como SSI y E Brooke Lee, los estudiantes podrían ser involucrados más temprano¨ y darles la misma ventaja que los estudiantes de RM (Richard Montgomery High School) y otras escuelas han recibido por tanto tiempo.


En su opinión, Alex también siente que MCR es solamente simpático a miembros de MCR. Para conectar con estudiantes en escuelas de NEC, MCR no solo debería interactuar con SGAs pero directamente con el alumnado, debido a que SGA no representa a todos los estudiantes. Además, Alex quería mencionar las barreras de cualificaciones que muchos estudiantes sienten. Similarmente, Ria y Averly elaboran sobre el síndrome del impostor muchos estudiantes de color y estudiantes de DCC se sienten en entornos como MCR.


Mientras que el camino hacia la representación y inclusividad sea sinuoso, accidentado, y complicado, escuchando a los voces de DCC y NEC y tomando sus sugerencias es el primer paso. Reconocemos el trabajo que queda, y nos comprometemos a combatir cada obstáculo que interpone en el camino de representación.


[Tagalog]

Tulad ng mga kritikal na pag-uusap tungkol sa katarungan at representasyon ay sa wakas ay gaganapin sa buong bansa, marami sa atin ang nagsimulang suriin nang mas malapit sa pamamagitan ng aming sariling mga personal na buhay at mga samahan na kinabibilangan natin.


Bilang isang samahang naghahangad na kumakatawan sa lahat ng mag-aaral ng MCPS High School, ang pag-uusap na ito ay naging mas mahalaga sa Montgomery County Regional Student Government Association (MCR-SGA).


Ang MCR ay masigasig na nagtatrabaho upang makilala ang mga pagkakaiba at sistematikong mga bahid sa loob ng samahan; nagsisimula ng mga talakayan sa mga pagpupulong ng lupon ng ehekutibo at direktang pagsasalita sa mga mag-aaral na naapektuhan. Sa halip na magkaroon lamang ng mga pag-uusap na ito sa mga kinatawan, napagtanto at patuloy na kinikilala ng MCR na kasama ang mga tinig ng hindi gaanong representante ay napakahalaga sa proseso.


In an interview conducted by the Department of Public Relations, Deputy Abigail Leibowitz sat down with DCC students: Christain Estrada (Senior at Northwood HS) and Avery Smedley (Senior at Einstein High School) and NEC students: Alex Nguyen (Junior at Springbrook High School), Quynhan Nguyen (Sophomore at Blake High School), Holly Tran (Junior at Paint Branch High School), and Ria Endishaw (Sophomore at Springbrook High School) to assess voices from the clusters of DCC and NEC - regions without historical representation - at the table.


Ang isang pinagbabatayan na tema sa lahat ng mga nainterbyu ay ang kakulangan ng MCR at MCJC outreach, malapit sa walang transparency tungkol sa kung ano talaga ang ginagawa ng MCR, walang mga mag-aaral sa pagkonsulta sa mga isyu na nakakaapekto sa kanila, hindi sinasadyang advertising, at isang pananakot at eksklusibong kultura.


Nang tanungin kung alam ng mga mag-aaral sa kanilang paaralan kung ano ang MCR, sinabi ni Christain na talagang hindi- "marahil 7% ng mga mag-aaral ng Northwood na narinig ito." Itinuro ni Alex na ang mga mag-aaral lamang mula sa SGA o konseho ng klase sa Springbrook ang nakakaalam kung ano ito, at kahit sa loob ng mga mococonnects, iilan lamang ang nakakaalam kung ano ang MCR. Nabanggit ni Quynhan na "sa kabila ng isang malakas na kultura ng aktibismo sa Blake, halos hindi alam ng sinuman kung ano ito, sa huli ay hindi nagkakaroon ng mga aplikasyon ng MCR mula sa Blake High School." Kinilala ni Avery na ang Einstein ay pinaghiwalay ng lahi, sa panahong iyon "habang ang mga puting bata sa Einstein ay maaaring may alam tungkol sa MCR, ang mga mag-aaral na may kulay at lalo na ang mga mag-aaral ng ESOL ay hindi pa naririnig ito."


Upang mapabuti ang publisidad / pag-abot sa mga paaralan ng DCC at mag rekrut ng mas maraming mga mag-aaral ng DCC, sina Christain at Avery ay parehong nagmungkahi ng paggamit ng mga guro. Nabanggit ni Christian na "ang pakikipag-usap sa mga tauhan upang maipalaganap ang mensahe ay mahalaga - ang mga guro at kawani ang aming pangunahing mapagkukunan ng impormasyon." Dagdag dito, itinaguyod niya ang isang "MCR minuto" na katulad ng minuto ng SMOB. Iminungkahi ni Quynhan na kunin ang mga tunay na mag-aaral mula sa mga hindi gaanong representante na lugar upang kumalap ng mga mag-aaral mula sa kanilang lugar, dahil ang mga mag-aaral ay mas madaling tanggapin ang kanilang sariling pamayanan at mga kaibigan- pagkatapos ng lahat, narinig ni Quynhan ang tungkol sa MCR mula sa kanyang mga kaibigan sa NEC. Iminungkahi ni Alex na kailangang ipaalam ng MCR sa mga mag-aaral ang mga isyung nangyayari sa lalawigan. Ipinaliwanag niya na "kung alam ng mga mag-aaral ng NEC ang tungkol sa pag-aaral sa hangganan, ang anti-racism audit, SROS, nakikisali sila. Hindi alam ng mga mag-aaral na ang SRO's ay nasa mga paaralan kaya wala silang pakialam. Kung alam nila, mas papabor sila sa kanila na alisin.”


Inihayag ni Christain ang kanyang damdamin na sinasabing, "maraming oras na pinag-uusapan ng MCR ang 'nais naming mag-disegregate ng mga paaralan' at 'wakasan ang agwat ng pagkakataon" ngunit "hindi pa niya nakikita ang kapansin-pansin na pagbabago o ang mga mag-aaral sa RM ay nagsasalita tungkol sa aming mga problema at kung paano ayusin ang mga ito, tulad ng mga tagapagligtas. AT, ang pag uusap na ito ay madalas na maririnig sa panahon ng halalan at pagkatapos ay hindi na sila muling umabot. " Ito mismo ang dahilan kung bakit pinagsisikapang makilala ng MCR ang mga mag-aaral ng DCC at NEC na makisali sa mga pag-uusap na ito.


Upang maunawaan ang tunay na mga alalahanin ng mga mag-aaral ng DCC at NEC, iba't ibang mga tool ang maaaring at dapat gamitin. Iminungkahi ni Christian na nagpapalipat-lipat ng mga survey sa DCC na maaaring ibahagi ng mga SGA sa katawan ng mag-aaral at ibahagi sa kanilang mga kaibigan. Dagdag pa, itinaguyod niya ang pagho-host ng maraming mga kaganapan sa mga paaralan ng DCC at ginawang bukas ang mga kaganapang ito sa lahat ng mga mag-aaral habang kasama ang isang kaparehong araw na pagpipilian sa pagpaparehistro. Agad nitong makikipag-ugnay sa interes ng mga mag-aaral habang papasok sila sa paaralan at ang mga mag-aaral na sa kabilang banda ay hindi pa nalantad sa MCR ay magsisimulang maging mausisa. Katulad din na ipinahayag ni Alex na ang mga punto ng pakikipag-ugnay ay dapat lumampas sa SGA's- mga pwersa ng gawain ng mag-aaral sa mga paaralan ng NEC ay dapat na maitatag upang maipaabot ang mga alalahanin ng mag-aaral.


Bilang karagdagan sa mas mahusay na pag-unawa sa mga alalahanin ng DCC / NEC, ang pagho-host ng mga kaganapan sa malapit na lugar ay gagawing mas kasali at naa-access ang MCR. Ipinaliwanag ni Quynhan na kapag "ang MCR ay nasa Rockville noong Martes ng gabi ng 7 PM, walang paraan ang isang mag-aaral sa NEC kasama ang mga nagtatrabahong magulang na makarating sa mga pagpupulong na iyon."


Detalyado ni Avery na ang unang hakbang sa kumakatawan sa mga alalahanin sa DCC ay transparency- isang mahalagang kasangkapan na nakikita niya bilang isang malaking problema sa MCR. Sinabi ni Avery: "Ang mga delegado at kinatawan ay kailangang kumunsulta sa mga paaralan at tanungin kung paano sila dapat bumoto. Hindi ko pa naririnig na may nagtanong kay Einstein kung paano dapat bumoto ang kanilang mga kinatawan. "Inilahad pa niya na kahit na mas malinaw at nagpapatupad ng higit pang mga tool sa pag-abot, napaka-pribilehiyo pa rin ni Avery na mula sa gitnang uri ng pag-alam na ang mga mapagkukunang ito ay mas madaling maabot siya kaysa sa mga pinaka-apektadong mag-aaral at kailangan ng MCR na gumawa ng sinadya na pagsisikap. Ganun din ang sinabi ni Holly na "kahit na may mga tao mula sa Paint Branch sa MCR, hindi nila inilalabas ang impormasyong iyon, at hindi namin alam ang mga isyu na pinag-uusapan sa mesa.


Bilang karagdagan sa pagpapatupad ng mga tool sa pag-abot at pagdaragdag ng transparency, ipinahayag ni Avery na dapat baguhin ang kultura ng MCR- ang mga unang patakaran ng pag-oorganisa ng pamayanan ay ang kapangyarihan ng mga tao at paglikha ng isang puwang na malugod sa lahat ng nais sumali. Gayunpaman, ang MCR ay may reputasyon na "pagiging eksklusibo at ang mga tao ay tinutulak, lalo na ang mga hindi pa kasangkot mula noong MCJC dahil walang proseso upang mapanatili ang bilis ng mga mag-aaral." Kasabay ng mga linyang ito, nabanggit ni Christian na nararamdaman niya na parang "kung hindi ka nagsimula sa ika-6 na baitang, lumabas mula sa sinapupunan kasama ang adbokasiya ng mag-aaral" Ang MCR ay hindi maa-access sa iyo. Samakatuwid, itinataguyod niya ang pag-abot ng MCJC bilang isang mahalagang sangkap sa pag-rekrut ng mga mag-aaral ng DCC sa adbokasiya ng mag-aaral at tugunan ang kulturang ito. Sinabi niya na "kung ang MCJC ay umabot sa mga gitnang paaralan ng DCC tulad ng SSI at E Brooke Lee, masisimulan nila ito nang maaga" at bigyan sila ng pinuno ng mga mag-aaral mula sa RM at sa iba pang mga paaralan na matagal na.


Inilahad din ni Alex na nararamdaman niya na ang MCR ay palakaibigan lamang sa mga miyembro ng MCR. Upang makakonekta sa mga tunay na mag-aaral sa mga paaralan ng NEC, dapat tumingin ang MCR ng mga nakaraang SGA at direktang kumonekta sa katawan ng mag-aaral dahil ang SGA ay hindi kinatawan ng katawan ng mag-aaral. Dagdag nito, inatasan niya ang pagtugon sa hadlang sa mga kwalipikasyon na nararamdaman ng maraming mag-aaral. Sina Ria at Avery ay katulad na idagdag sa imposter syndrome na nararamdaman ng maraming mag-aaral ng kulay at mga mag-aaral ng DCC sa mga setting tulad ng MCR.


Habang ang kalsada patungo sa representasyon at pagiging inclusivity ay paikot-ikot, mabulok, at kumplikado, pakikinig sa mga tinig ng DCC at NEC at pagkuha ng kanilang mga mungkahi ay ang unang hakbang. Kinikilala namin ang gawaing kailangan nating gawin, at nangangako na labanan ang bawat sagabal na nakaharang sa paraan ng representasyon.


[MANDARIN]

随着全国关于公平与展示研讨会最终的召开,很多人开始通过自己的生活和参加的组织进行进一步地评估这个话题。


作为一个想代表每一个MCPS高中学生的组织,这个研讨会成为了蒙郡区域学生会(MCR - SGA)的关键点。


MCR 正在努力寻找组织的内部的差异和系统性的缺陷;MCR主动在执行董事会会议上展开讨论并且直接与被影响到的学生对话。除了和代表的学生讨论,MCR意识到并且持续关注被忽略的声音的重要性。


在一个公共关系部门主持的访问中,Abigail Leibowitz议员与一些学生进行坐谈, 他们是DCC的学生:Christian Estrada(Northwood高中的毕业生)和 Avery Smedley(Einstein高中的毕业生)和一些NEC的学生:Alex Nguyen【Springbrook高中的三年级学生】,Quynhan Nguyen【Blake高中的二年级学生】,Holly Tran【Paint Branch高中的三年级学生】,和Ria Endishaw【Springbrook高中的二年级学生)他们带来了DCC和NEC的声音-未被充分代表的地区要求发声。


所有采访中的潜在问题是MCR和MCJC的缺乏向外发展,没有人知道MCR做什么,没有提供咨询服务给需要的学生,无主题宣传,还有一个咄咄逼人的排外文化。


如果问在校的学生知不知道MCR, Christian回答说不知道-“Northwood高中有可能有7%学生听说过MCR。” Alex指出在Spring brook高中,只有学生会的学生知道,即使在MoCo Connects里面,也只有很少的人知道MCR是什么。Quynhan提到,“虽然Blake高中有很强的行动主义文化,但是很少有人知道MCR是什么,最终导致没有一个MCR申请来自Blake高中。”Avery承认Einstein高中是对不同种族区别对待的,所以“在Einstein高中的白人学生有可能听说过MCR,但其他肤色的学生和ESOL学生从来都没听说过。”


为了加大宣传MCR在DCC学校的宣传和招聘更多的DCC学生,Christian和Avery都建议通过老师进行宣传。Christian提到,“让学校老师宣传是很重要的 - 老师和学校工作人员是我们学生的主要信息来源。” Christian进一步建议一个“MCR分钟”,跟SMOB分钟很像。Quynhan建议招聘那些住在未被充分代表的地区的学生,因为那些学生更懂得尊重自己的社区和朋友,毕竟,Quynhan就是从她的NEC朋友了解到MCR。Alex建议MCR需要通知学生了解在蒙郡问题。他继续说,“要是NEC学生知道了学区划分的研究,反种族主义审查,或者知道SROS,他们肯定会参加MCR。学生不知道在学校不知道SRO‘s所以他们才不会参加。如果他们知道,他们肯定会想取消它。


Christian公开自己的感受说,“很多时候MCR说想‘重新划分学区‘和‘摆脱机会差距可MCR从来没有明显的改变或外展,这种话经常会在选举时间听到,然后他们从来也没联系过我们。-RM的学生讨论我们的问题并给出了解决办法,就像救世主一样。”这是为什么MCR正在努力招DCC与NEC的学生来参与讨论。


为了了解DCC与NEC学生真正的想法,可以也应该使用各种各样的方法。Christian提出把SGA给学生以及朋友们的分享对DCC学生做流动调查。他还建议在DCC学校举办更多活动并且对所有学生开放和提供当天注册的选择。当学生们进学校,就会立刻吸引他们的注意力,以及从未听说过MCR的学生会开始好奇。Alex同样地表示关注点应该不仅仅在SGA, 在NEC学校的地方,执事的学生应该建立交流学生的想法的渠道。


在更加懂得DCC/NEC的想法以外,举办一些更相似的活动会让MCR更加融入及合宜的。Quynhan解释到如果“MCR在星期二晚上七点在Rockville有活动的时候,父母工作并住在NEC的学生将无法参加那些会议”。


Avery细说代表DCC想法的第一件事是透明度-一个必不可少的工具但在她眼里却是MCR的一道巨大的问题。Avery说:“医院需咨询学校并询问他们如何投票。我从来没听到有人问Einstein学校如何投票。”她更详细地说明即使需要更加透明以及需要使用更多的外展工具,生在中产阶级,Avery依旧很荣幸因为她知道她比一些更受到影响的人能更容易地收到资源。MCR必须要加油。Holly相似地表示到“虽然在MCR中有一些从Paint Branch的人,但他们不会把信息告诉我们,所以我们不知道正在桌上讨论的问题”。


除了外展工具及增加透明度以外,Avery表示MCR文化应当更改-第一条就是社区是众人的力量以及创造一个欢迎所有想参加的人的地方。但是,MCR的名声“很有排外性并会推开别人,特别是那些从MCJC都没参加过的因为没有一个帮学生熟悉的过程”。随着这些想法,Christian提到自己觉得如果“您没有从六年级开始,从出身时有学生拥护”您无法进入MCR。因此,他说MCJC外展当是招聘DCC学生进学生拥护以及处理这些做法必不可少的部分。他说 “如果MCJC接触DCC初中学校比如SSI和E Brooke Lee,这会让他们早点开始”且给他们RM学生与别的学校拥有已久的领先。


Alex也说自己觉得MCR只对MCR的成员友好。为了和真正在NEC学校里的学生联系,MCR应该不只看学生会并且直接与学生们联系因为学生会不会足够地代表所有学生。另外,他谈到了很多学生感到的资质障碍。Ria与Avery一样阐述了很多拥有不同肤色的学生和DCC学生在类似MCR的地方感到的冒名顶替综合症。


虽然朝向representation与inclusitivity的路线即曲折又复杂,去倾听DCC和NEC学生的声音以及听从他们的建议是第一步。我们知道需要被完成的事件,并承诺征服每个挡在我们与representation之间的障碍。





bottom of page